“وصیت نامه زنده” ترجیحات شما را برای مراقبت های پزشکی یا خاتمه حمایت پزشکی در شرایطی که دیگر قادر به گرفتن آن تصمیمات برای خود نیستید، شرح می دهد. تصویر فقط برای مقاصد نمایشی. فایل | اعتبار عکس: گتی ایماژ
در 12 مارس، گردهمایی 30 نفری، که اکثراً پزشکان، پرستاران و داوطلبان انجمن مراقبت از درد و تسکین بودند، “وصیت نامه های زندگی” را در تریسور، کرالا امضا کردند.
(برای دریافت برترین اخبار روز سلامت، در خبرنامه ما عضو شوید Health Matters)
“وصیت نامه زنده” یک سند قانونی است که از قبل تهیه شده است و اولویت های شما را برای مراقبت های پزشکی یا خاتمه حمایت پزشکی در شرایطی که دیگر قادر به گرفتن آن تصمیمات برای خود نیستید، شرح می دهد.
«همه می خواهند با عزت بمیرند. هیچ کس دوست ندارد در ICU سرد و یخبندان به تنهایی و بدون عزیزان بمیرد. اما ممکن است افراد در آخرین روزهای زندگی خود در شرایط روحی و جسمی نباشند تا آرزوهای خود را بیان کنند. بیماران، حتی در صورت بیماری لاعلاج بدون امید به بهبودی یا کمای غیرقابل برگشت، اغلب فقط برای به تاخیر انداختن مرگ – شاید تحت فشار اجتماعی یا خانوادگی – تحت حمایت زندگی قرار می گیرند. دیواکاران اداسری، مدیر مؤسسه مراقبت تسکینی، تریسور، می‌گوید: «این درمان‌های گران‌قیمت، بسیاری از خانواده‌ها را به دام بدهی بزرگ می‌اندازد.
دیوان عالی کشور در 9 مارس 2018 حکم داد که در شرایط خاص، شخص حق دارد با نوشتن وصیت نامه زنده نسبت به حمایت مصنوعی تصمیم بگیرد. دادگاه عالی از حق اساسی برای مردن با آرامش و با عزت حمایت کرد. این قضاوت تاریخی در مورد یک دعوی حقوقی منافع عمومی که توسط یک سازمان غیردولتی مستقر در دهلی تنظیم شده بود، صادر شد. دادگاه شرایط سختگیرانه ای را برای اجرای «وصیت زنده» از جمله ایجاد دو هیئت پزشکی و صدور گواهی توسط قاضی قضایی تعیین کرد. اما در ژانویه 2023، دادگاه دستورالعمل‌های دستور سال 2018 خود را اصلاح کرد و آن را ساده‌تر کرد.
هدف از “امضای گروهی” ایجاد آگاهی و کاهش سردرگمی در مورد “اراده زنده” بود. ان‌ان گوکول داس، استاد جانورشناسی بازنشسته کالج سریکریشنا، گوروویور، گفت: «ما می‌خواهیم به جامعه بگوییم که این روش ساده و قابل اجرا است.
مردن با عزت
من یک نجات یافته از سرطان کولورکتال هستم. در 75 سالگی، در صورت عود، می توانم تصمیم بگیرم که فقط مراقبت تسکینی می خواهم، نه درمان درمانی. من نمی خواهم در آی سی یو رنج بکشم. من نمی خواهم لوله بینی معده برای تغذیه وارد شود. می خواهم یک مرگ راحت و با عزت بمیرم. چرا باید بار مالی به خانواده خود اضافه کنیم؟ اکنون مرگ یک تجارت بزرگ است.»
این بدان معنا نیست که بیمار پس از امضای “وصیت نامه زنده” نباید تحت درمان قرار گیرد. پروفسور گوکول داس، یکی از اعضای موسس انجمن مراقبت های تسکینی و درد، تریسور، گفت که می توان از جراحی تسکینی یا شیمی درمانی برای کاهش درد و تسهیل آن برای بیمار استفاده کرد.
مردم عموماً از بحث در مورد مرگ “حتمی” خود می ترسند. این همیشه یک “موضوع تابو” است. با این حال، گردهمایی‌های غیررسمی مانند «کافه مرگ»، یک جنبش مردمی در غرب، که در آن مردم با یک فنجان چای و یک تکه کیک درباره مرگ ملاقات می‌کنند، در شهرهای کشور رایج شده است. ما جلسات «کافه مرگ» را در انجمن درد و مراقبت تسکینی تریسور برگزار کردیم. دکتر دیواکاران گفت: این یک تجربه غنی بود.
و مشخصات سنی کسانی که وصیت نامه را امضا کردند چگونه بود؟ اگرچه اکثر آنها بالای 50 سال داشتند، اما جوانان نیز ثبت نام کردند.
سینی 38 ساله. سی‌اس، پرستار انجمن مراقبت‌های تسکینی و درد، از جمله کسانی بود که وصیت نامه را امضا کرد. من 10 سال است که شاهد روزهای پایانی بیماران لاعلاج هستم. من دیده ام که بیماران و خانواده ها چگونه رنج می برند. من احساس می‌کنم اگر امیدی به بهبودی نباشد، تأخیر مرگ بی‌معنی است.»
دستورالعمل های اصلاح شده
بر اساس دستورالعمل های اصلاح شده، برای ایجاد وصیت زندگی باید سن قانونی و عقل سلیم داشت. فرد باید از شرایطی که در آن درمان های درمانی و سیستم های حمایت از زندگی متوقف می شود آگاه باشد. تصمیم برای تهیه وصیت نامه باید بدون هیچ اجبار بیرونی گرفته شود.
امضای وصیت نامه باید به شهادت دو نفر باشد و بعداً به تأیید مأمور رسمی یا سردفتر برسد. یک نسخه باید به پزشک و شخص تعیین شده (یکی از اقوام یا دوستان نزدیک) تحویل داده شود. رونوشت وصیت نامه را نیز باید برای منشی خودگردانی محلی و قاضی منطقه ارسال کرد.
PV Ajayan، استاد گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی دولتی، Thrissur، که رویداد زنده را سازماندهی کرد، امیدوار است که این برنامه پیام مثبتی برای جامعه باشد. «پس از امضای سند، حداقل 60 نفر از سراسر کشور با ما تماس گرفتند تا از مراحل کار مطلع شوند. پروفسور گوکول داس گفت، کسانی که می خواهند این سند را امضا کنند فکر می کنند که مردن با عزت به اندازه زندگی با عزت مهم است.