«یک سلامت» فقط به بیماری ها محدود نمی شود» | اعتبار عکس: Getty Images
وابستگی متقابل بین انسان ها، حیوانات و محیط زیست با ظهور بیماری های همه گیر مانند COVID-19 به طور فزاینده ای آشکار شده است. این فقط انسان ها نیستند که تحت تأثیر بیماری های همه گیر قرار می گیرند، بلکه دام ها نیز تحت تأثیر قرار می گیرند – نمونه ای از شیوع بیماری پوستی توده ای است که در سراسر کشورها گسترش یافته است.
تصمیم اخیر کابینه در مورد “ماموریت سلامت ملی یک” نقطه عطفی است.
در ژوئیه 2022، شورای مشورتی علم، فناوری و نوآوری نخست وزیر (PM-STIAC) راه اندازی «ماموریت ملی سلامت» را تأیید کرد. از آن زمان، 13 وزارتخانه و اداره و همچنین آژانس های تأمین مالی علم – این شامل وزارت علوم و فناوری، گروه بیوتکنولوژی (DBT)، شورای تحقیقات علمی و صنعتی (CSIR)، بخش داروسازی، و AYUSH، می شود. یا آیورودا، یوگا و طبیعت درمانی، یونانی، سیدا و هومیوپاتی – وزارتخانه های بهداشت، دامپروری و محیط زیست و همچنین دفاع گرد هم آمدند تا این ماموریت را شکل دهند و یکی از جامع ترین رویکردها را برای یک آمادگی بهداشتی و بیماری همه گیر در جهان اتخاذ کردند. بین رهبری این وزارتخانه ها برای ایجاد یک موسسه ملی برای یک سلامت اتفاق نظر وجود داشت. مستقر در ناگپور، لنگر هماهنگ کردن فعالیت ها در سطح ملی، و آژانس گره ای برای هماهنگی فعالیت های بین المللی در سراسر فضای یک سلامت است. سنگ بنای این موسسه توسط نخست وزیر نارندرا مودی در 11 دسامبر 2022 گذاشته شد.
بیشتر یک سفر
اهداف «ماموریت ملی یک سلامت» توسعه استراتژی‌هایی برای نظارت یکپارچه بیماری، پاسخ مشترک به شیوع بیماری، تحقیق و توسعه هماهنگ (R&D) و اطمینان از اشتراک‌گذاری بی‌وقفه اطلاعات برای کنترل بهتر بیماری‌های معمول و همچنین بیماری‌های همه‌گیر است. در حالی که بیماری‌هایی که بر انسان‌ها تأثیر می‌گذارند مانند COVID-19 به خوبی شناخته شده‌اند، بیماری‌هایی که بر حیوانات تأثیر می‌گذارند مانند بیماری تب برفکی یا بیماری پوستی توده‌ای می‌توانند به بهره‌وری و تجارت آسیب بزنند. به طور مشابه، این بیماری ها و سایر بیماری ها مانند دیستمپر سگ بر حیوانات وحشی و حفاظت از آنها تأثیر می گذارد. فقط یک رویکرد هماهنگ تضمین می کند که ما برای چنین بیماری هایی و همچنین بیماری هایی که می توانند باعث همه گیری بعدی شوند مانند آنفولانزای مرغی یا نیپا، آمادگی بهتری داشته باشیم.
آمادگی برای همه گیری بدون تمرکز بر تحقیق و توسعه قوی ناقص است. تحقیق و توسعه متمرکز می‌تواند از طریق توسعه ابزارهایی مانند واکسن‌ها، درمان‌ها و تشخیص‌ها که برای هند و جهان حیاتی است، آمادگی بهتری برای بیماری‌های نوظهور داشته باشیم. اینجاست که همه بخش‌های شرکت‌کننده مانند DBT، CSIR، شورای تحقیقات پزشکی هند، شورای تحقیقات کشاورزی هند و بخش داروسازی نقش خواهند داشت. این فقط ادارات دولتی نیستند، بلکه مراکز دانشگاهی و بخش خصوصی ما هستند که در تحقق این امر سهامداران مهمی خواهند بود. همه این تلاش ها تنها زمانی می توانند مؤثر واقع شوند که هماهنگی نزدیک بین مرکز و دولت ها وجود داشته باشد. بنابراین، کار با دولت‌ها نه تنها به آنها کمک می‌کند تا این رویکرد را به روشی بسیار بهتر در سطح زمین معرفی کنند، بلکه درس‌های آموخته‌شده در فرآیند اجرا نیز به توسعه یک استراتژی مؤثر کمک می‌کند – رویکرد One Health بیشتر یک سفر تا مقصد
شبکه ای از آزمایشگاه ها
تحت این مأموریت، یک شبکه ملی آزمایشگاه های پاتوژن پرخطر (سطح ایمنی زیستی یا BSL 3 و BSL 4) ایجاد شده است. گردآوری چنین آزمایشگاه‌هایی که توسط بخش‌های مختلف مدیریت می‌شوند، بدون در نظر گرفتن بخش‌های انسانی، حیوانی و محیطی، به پاسخ بهتر به شیوع بیماری کمک می‌کند. استفاده از منابع بهتر از زیرساخت های گران قیمت اما بسیار مورد نیاز، اما همچنین ارتباط خوبی از بخش های مختلف برای مقابله با بیماری هایی مانند Nipah که به عنوان مثال خفاش ها، خوک ها و انسان ها را شامل می شود، بهتر خواهد بود.
علاوه بر این، هند باید قابلیت اپیدمیولوژی و تجزیه و تحلیل داده های خود را افزایش دهد. تحت این مأموریت، تلاش‌هایی برای اعمال هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی و مدل‌سازی بیماری برای رسیدگی به این مسائل و هماهنگ‌سازی ظرفیت‌سازی در اپیدمیولوژی در بخش‌ها انجام می‌شود. رویکردهای نوظهور مانند نظارت ژنومی از فاضلاب در طول همه گیری COVID-19 نویدبخش بود. این به سایر نگهبان‌ها مانند مکان‌هایی که حیوانات (دام‌ها یا حیات‌وحش) در آنها تجمع می‌کنند تا مجموعه وسیع‌تری از بیماری‌ها را مورد استفاده قرار دهند، گسترش می‌یابد تا ما این رویکردها را به عنوان بخشی از نظارت معمول در بخش‌های انسانی، دامی و محیط‌زیست قرار دهیم.
یک موضوع جهانی
«یک سلامت» یک موضوع جهانی است. در دوران ریاست هند بر گروه 20، این رویکرد به طور گسترده توسط همه اعضا برای همکاری در زمینه‌های خاص مانند ایجاد ظرفیت نظارت بهتر، توانایی تحلیلی و راه‌اندازی شبکه بین‌المللی مؤسسات «One Health» برجسته و مورد تأیید قرار گرفت.
“One Health” فقط به بیماری ها محدود نمی شود. این به جنبه های گسترده تری مانند مقاومت ضد میکروبی، ایمنی مواد غذایی، بیماری های گیاهی و تأثیر تغییرات آب و هوا بر همه این موارد مربوط می شود. موضوعات بین بخشی مانند “One Health” مستلزم مشارکت نزدیک نه تنها سازمان های مختلف دولتی بلکه سازمان های غیر دولتی، دانشگاه ها، بخش خصوصی و همچنین شهروندان است. چنین رویکردی با تمرکز بر یک چارچوب عملی، هدف نزدیک‌تر شدن به فراخوان شفاف «یک زمین، یک سلامت» و «سلامت برای همه» را بیشتر خواهد کرد.
آجی کومار سود مشاور علمی اصلی دولت هند است