در روزهای قبل از گوگل، یک مقاله تحقیقاتی باید با دست نوشته می‌شد، قبل از اینکه روی یک ماشین تحریر دستی وارد شود. | اعتبار عکس: ترتیب ویژه
من مقاله جما کانروی (در طبیعت) در مورد اینکه چگونه دانشمندان از ChatGPT برای تولید یک مقاله تحقیقاتی کامل از ابتدا استفاده کردند. با دیدن این گزارش هم ذوق زده شدم و هم اذیت شدم. پس از شروع به انتشار مقالات تحقیقاتی در دهه 1970، زمانی که من دانشجوی پزشکی بودم، این فرصتی را به من داد تا در مورد تغییرات زیادی در طول 50 سال گذشته فکر کنم.
زمانی که من سفرم را در انتشار مقالات تحقیقاتی شروع کردم، هیچ PubMed یا Google وجود نداشت، چرا، هیچ کامپیوتری وجود نداشت! فرد باید به کتابخانه دانشکده پزشکی می رفت که اگر خوش شانس بود، مجله ای مرتبط با موضوع خود داشت، اما مقالات چندین ماه پیش منتشر می شد زیرا مجلات از طریق پست از خارج از کشور ارسال می شد. یکی باید مقالات را به صورت دستی مرور می کرد، مراجع را در انتهای مقاله جستجو می کرد، ارجاعات متقاطع را جدول بندی می کرد، فهرستی از مقالات مرتبط مورد نیاز را تهیه می کرد و سپس فرآیند تلاش برای دریافت آن مقالات را آغاز می کرد. تعداد کمی در کتابخانه ملی پزشکی دهلی در دسترس خواهد بود، اما این به معنای سفر به دهلی برای دریافت منابع است، و این ارزان نبود. علاوه بر این، پس از گذراندن یک یا دو روز در میان مجلات، باید نسخه هایی از مقالات را درخواست کرد، که ممکن است چند هفته طول بکشد زیرا باید فتوکپی می شد و به چنای ارسال می شد.
در مورد نوشتن خود مقاله، از آنجایی که کامپیوتر وجود نداشت، باید آنها را با دست می نوشت و سپس روی ماشین تحریر دستی تایپ می کرد. یکی باید فهرستی از منابع را به طور جداگانه نگه می داشت و با پیشرفت مقاله آنها را در مقاله گنجانده بود. در دهه 1980، رایانه‌هایی وارد شدند که تایپ مقالات را بسیار آسان‌تر می‌کردند. با ظهور PubMed و Google، زندگی برای محقق بسیار آسان‌تر شد، زیرا با لمس یک دکمه، حداقل می‌توان چکیده‌های همه مقالات مرتبط را که در هر کجای دنیا منتشر می‌شوند دریافت کرد. باز هم به این معنی بود که شخص باید مقاله ها را خودش بنویسد.
به زودی مفهوم “شباح نویسی” از طریق نویسندگان پزشکی مطرح شد و برخی، به ویژه در صنعت داروسازی، شروع به استخدام این نویسندگان پزشکی برای نوشتن مقاله برای آنها کردند. در نهایت، ما اکنون در دوره ای هستیم که کل مقاله تحقیقاتی توسط ChatGPT نوشته شده است!
این برای محقق جوان چه معنایی دارد؟
در همه زمینه ها شاهد کاهش مجموعه مهارت ها هستیم. در پزشکی بالینی استفاده از گوشی پزشکی یا انگشتان برای لمس شکم یا ضربه زدن یا سمع قفسه سینه به سرعت در حال ناپدید شدن است زیرا با اشعه ایکس، سی تی اسکن و ام آر آی جایگزین می شود. متوجه می شوم که برخی از پزشکان جوان که برای آموزش با من می آیند، حتی قادر به نوشتن یادداشت های پرونده یک بیمار به درستی نیستند. مهارت خواندن آنها به میزان قابل توجهی کاهش یافته است و بیشتر آنها از تلفن های همراه استفاده می کنند تا هر اطلاعاتی را که می خواهند در گوگل جستجو کنند. با ورود ChatGPT، این می تواند ناقوس مرگ برای نوشتن علمی در میان محققان جوان باشد. ChatGPT آنقدر هوشمندانه است که حتی تشخیص سرقت ادبی دشوار است. بسیار حیف است که توانایی ها و مهارت های ذهنی ما صیقل داده نشود و مهارت نویسندگی علمی را از دست بدهیم.
بدون شک، ما می‌توانیم از نرم‌افزار برای کمک به ما در تحقیقات خود استفاده کنیم، اما درخواست از برنامه‌هایی مانند ChatGPT برای نوشتن مقاله کامل، هدف تحقیق علمی را نادیده می‌گیرد. کلمه پژوهش به معنای واقعی کلمه این است که ما باید دوباره جستجو و جستجو کنیم. هنگام استفاده از ابزارهایی مانند ChatGPT، هیچ جستجو یا تحقیقی وجود ندارد، در عوض، ما به سادگی کار را به یک کامپیوتر برون سپاری می کنیم.
من می توانم پیش بینی کنم که اگر این روند ادامه یابد، تعداد انتشارات، تعداد استنادها، ضریب تأثیر مجلات، شاخص h-index و سایر شاخص های علم سنجی که برای اندازه گیری تحقیقات استفاده می شود، همه اضافی خواهند شد. همچنین تشخیص تقلب علمی دشوار خواهد بود، زیرا با بهبود این برنامه ها، تشخیص تقلب را دشوارتر می کنند. برای کسانی از ما که به روش متعارف انجام تحقیق تربیت شده‌اند، این پیشرفت‌ها حداقل نگران‌کننده هستند. وقتی به این فکر می‌کنیم که مرزهای بعدی در کامپیوتر و هوش مصنوعی چه خواهد شد، ترسناک‌تر است.
(نویسنده رئیس بنیاد تحقیقات دیابت مدرس، چنای) است.