شاخص گلیسمی رژیم های غذایی: اهمیت فراتر از کنترل دیابت

رژیم های غذایی با شاخص گلیسمی بالا با حوادث قلبی عروقی عمده، از جمله مرگ و میر مرتبط هستند | اعتبار عکس: Getty Images/iStockphoto

مفهوم “شاخص گلیسمی” برای اولین بار توسط پروفسور دیوید جنکینز از دانشگاه تورنتو در سال 1981 ارائه شد. “کیفیت” کربوهیدرات ها گلوکز یا نان سفید به عنوان مقایسه استفاده می شود. GI گلوکز 100 و GI سایر غذاها به عنوان درصدی از آن در نظر گرفته می شود. بنابراین، GI غذاها به GI پایین (کمتر از 55)، GI متوسط ​​(56-69) و GI بالا (بیش از 70) طبقه بندی می شوند. GI ضرب در مقدار کربوهیدرات مصرفی، بار گلیسمی (GL) را تعیین می کند.

بسیاری از متخصصان تغذیه به شدت به اثرات مضر مصرف رژیم های غذایی با GI بالا و برعکس اثرات مفید رژیم های غذایی با GI پایین اعتقاد دارند. دیگرانی هستند که معتقدند این رویکرد بسیار ساده انگارانه است. استدلال آنها این است که کربوهیدرات تنها یکی از درشت مغذی های غذا است و کیفیت پروتئین و چربی نادیده گرفته می شود اگر فقط از GI برای ارزیابی کیفیت یک رژیم استفاده شود.

با این حال، شواهد زیادی برای حمایت از اهمیت روزافزون GI و GL رژیم‌ها وجود دارد. ارتباط بین رژیم های غذایی با GI و GL بالا با خطر ابتلا به دیابت نوع 2 اخیراً به وضوح ثابت شده است. با این حال، آنچه کمتر شناخته شده است، ارتباط رژیم های غذایی با GI بالا با بیماری های قلبی عروقی و مرگ و میر است. مطالعه آینده نگر اپیدمیولوژی روستایی شهری (PURE) که ما نیز بخشی از آن هستیم، شامل 137851 شرکت کننده در 20 کشور (از جمله هند) در پنج قاره است که برای دهه ها دنبال شده اند. در مقاله منتشر شده در مجله پزشکی نیوانگلند در سال 2021، ما به ارتباط GI و GL رژیم های غذایی با بیماری های قلبی عروقی نگاه کردیم. ما از پرسشنامه‌های فراوانی غذای خاص کشور برای ارزیابی GI و GL رژیم‌های مختلف در کشورهای مختلف استفاده کردیم. ما گزارش دادیم که رژیم‌های غذایی با GI بالا با حوادث قلبی عروقی عمده از جمله مرگ و میر در تمام قومیت‌ها مرتبط است. این یک چشم باز کننده در مورد اهمیت GI غذاها بود زیرا تا قبل از انتشار این مطالعه، مشخص نبود که اهمیت GI فراتر از دیابت است.

این یافته ها به ویژه مربوط به هند و آسیای جنوبی است که مصرف کربوهیدرات به شکل برنج سفید یا گندم با GI بالا، بخش عمده کالری را تشکیل می دهد که منجر به GL بسیار بالای رژیم غذایی ما می شود. از این رو باید تمام تلاش ها برای کاهش GI و GL رژیم غذایی ما انجام شود. این امر می تواند نه تنها در پیشگیری و کنترل دیابت، بلکه به کاهش بروز بیماری های قلبی عروقی که در سنین بسیار پایین در کشور ما رخ می دهد کمک کند.

نمونه هایی از رژیم های غذایی با GI پایین عبارتند از: برنج قهوه ای، جو دو سر استیل، حبوبات، حبوبات و لوبیا، میوه هایی مانند سیب و گواوا، سبزیجاتی مانند اسفناج، کاهو، برنجال، کلم بروکلی، گوجه فرنگی، پنیر، سویا، آجیل و دانه ها.

رژیم‌های غذایی با GI بالا شامل شکر و شیرینی‌ها، برنج سفید، مایدا، سیب‌زمینی، نان سفید، نوشیدنی‌های شیرین، انگور، دانه‌های ذرت و کلوچه هستند.

اگر رژیم‌های غذایی با GI بالا، یعنی کربوهیدرات‌های «بد» با کربوهیدرات‌های «خوب» که GI پایینی دارند جایگزین شوند و این با فعالیت بدنی کافی (ورزش) همراه شود، می‌تواند به کاهش شیوع بیماری‌های قلبی عروقی زودرس کمک کند. هندوستان

(وی. موهان رئیس مرکز تخصصی دیابت دکتر موهان و بنیاد تحقیقات دیابت مدرس در چنای است.)