یک کارمند بهداشتی پس از شیوع سرخک در بمبئی، در سال 2022، در یک کمپ واکسیناسیون موقت به کودک واکسن تزریق می کند. اعتبار عکس: PTI
تنها چین، هند و مکزیک، که سه کشور از 55 کشور مورد مطالعه برای درک عمومی از اهمیت واکسن برای کودکان مورد مطالعه قرار گرفتند، طبق داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط پروژه اعتماد واکسن (مدرسه بهداشت و پزشکی استوایی لندن) بهبود نشان دادند. توسط یونیسف در 20 آوریل.
این زمانی است که اعتماد به واکسن در بیش از یک سوم کشورهای مورد مطالعه از جمله جمهوری کره، پاپوآ گینه نو، غنا، سنگال و ژاپن پس از شروع همه‌گیری کاهش یافته است.
این گزارش در مورد تهدید فزاینده تردید نسبت به واکسن به دلیل عواملی مانند دسترسی به اطلاعات گمراه کننده و کاهش اعتماد به کارایی واکسن هشدار می دهد.
یونیسف هند امروز گزارش شاخص جهانی این آژانس را با عنوان “وضعیت کودکان جهان 2023: برای هر کودک، واکسیناسیون” منتشر کرد که در آن بر اهمیت واکسیناسیون در دوران کودکی تاکید شد.
کاهش اعتماد به واکسن در سطح جهان در بحبوحه بزرگترین عقب‌نشینی پایدار در ایمن‌سازی دوران کودکی در 30 سال گذشته اتفاق می‌افتد که ناشی از همه‌گیری COVID-19 است. همه‌گیری واکسیناسیون دوران کودکی را تقریباً در همه جا قطع کرد، به‌ویژه به دلیل تقاضای شدید سیستم‌های بهداشتی، انحراف منابع ایمن‌سازی به واکسیناسیون COVID-19، کمبود کارکنان بهداشتی و اقدامات در خانه ماندن.
در این گزارش آمده است که در مجموع 67 میلیون کودک بین سال های 2019 تا 2021 واکسیناسیون را از دست داده اند و سطح پوشش واکسیناسیون در 112 کشور کاهش یافته است. به عنوان مثال، در سال 2022، تعداد موارد سرخک بیش از دو برابر کل سال قبل بود. تعداد کودکان فلج شده توسط فلج اطفال در سال 2022 نسبت به سال قبل 16 درصد افزایش داشته است. در مقایسه دوره 2019 تا 2021 با دوره سه ساله قبلی، تعداد کودکان فلج شده توسط فلج اطفال هشت برابر افزایش یافته است. تاکید بر نیاز به اطمینان از تداوم تلاش های واکسیناسیون.
علیرغم افزایش تعداد کودکان با دوز صفر (دسترس یا از دست رفته) به سه میلیون – بین سال‌های 2020 تا 2021 – در طول همه‌گیری، هند توانست این عقب‌نشینی را متوقف کند و این تعداد را به 2.7 میلیون کاهش دهد که نشان‌دهنده کوچک‌تر است. نسبت جمعیت کودکان زیر 5 سال هند با توجه به اندازه آن و بزرگترین گروه تولد در جهان. این دستاورد را می‌توان به کمپین‌های پیگیری مستمر مبتنی بر شواهد که توسط دولت آغاز شده است، از جمله مأموریت تشدید شده ایندرادهانوش (IMI)، تداوم ارائه خدمات جامع مراقبت‌های اولیه بهداشتی، برنامه قوی ایمن‌سازی روتین و کارکنان بهداشتی اختصاص داده شده نسبت داد. پیشرفت مداوم برای رسیدن به آخرین مایل و آخرین فرزند در حال انجام است.
این بیماری همه گیر همچنین نابرابری های موجود را تشدید کرد. برای بسیاری از کودکان، به ویژه در جوامع به حاشیه رانده شده، واکسیناسیون هنوز در دسترس، در دسترس یا مقرون به صرفه نیست. حتی قبل از همه‌گیری، پیشرفت واکسیناسیون تقریباً برای یک دهه متوقف شده بود زیرا جهان در تلاش برای دستیابی به حاشیه‌نشین‌ترین کودکان بود.
داده‌های جدیدی که مرکز بین‌المللی عدالت در سلامت برای این گزارش تهیه کرده است نشان می‌دهد که در فقیرترین خانواده‌ها، از هر 5 کودک 1 کودک دوز صفر دارند در حالی که در ثروتمندترین خانواده‌ها تنها 1 در 20 خانواده است.
این نشان داد که کودکان واکسینه نشده اغلب در جوامع صعب العبور مانند مناطق روستایی یا زاغه های شهری زندگی می کنند.
آنها اغلب مادرانی دارند که نتوانسته‌اند به مدرسه بروند و در تصمیم‌گیری‌های خانوادگی سهم کمی دارند. این چالش ها در کشورهای با درآمد کم و متوسط بسیار مهم است، جایی که از هر 10 کودک در مناطق شهری، 1 کودک دوز صفر و 1 کودک در مناطق روستایی دارند. در کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا، تقریباً هیچ شکافی بین کودکان شهری و روستایی وجود ندارد.
سینتیا مک کافری، نماینده یونیسف، هند، گفت که رسیدن به آخرین فرزند با واکسیناسیون یک نشانگر اصلی عدالت است که نه تنها برای کودک بلکه برای کل جامعه نیز مفید است. خانم مک‌کافری افزود: ایمن‌سازی‌های معمول و سیستم‌های بهداشتی قوی می‌توانند ما را به بهترین وجه برای پیشگیری از همه‌گیری‌های آینده و کاهش عوارض و مرگ‌ومیر آماده کنند.