کارگران ASHA در ایالت به دنبال افزایش حقوق از 10000 به 16000 روپیه، مرخصی زایمان و پزشکی و کاهش حجم کار هستند. | اعتبار عکس: عکس فایل
به نظر می رسد رفتاری مشابه با کارمندان دولت برای فعالان معتبر سلامت اجتماعی (ASHAs) در ایالت یک رویا است، زیرا به گفته رهبران اتحادیه آنها، تاکنون هیچ گامی برای تحقق وعده های آندرا به آنها برداشته نشده است. دولت پرادش
هنگامی که اعتراضات سراسری ایالتی توسط ASHAs، کارگران شهرداری و کارگران Anganwadi در اواخر سال 2023 و آغاز سال 2024، ایالت را تکان داد، دولت در موقعیتی قرار گرفت.
در ماه فوریه، دولت ایالتی چند تن از رهبران اتحادیه های کارگری را به نمایندگی از ASHAs برای گفتگو در مورد خواسته هایشان دعوت کرد که شامل افزایش حقوق فعلی آنها از 10000 روپیه به 16000 روپیه، مرخصی زایمان و پزشکی و کاهش حجم کار و غیره بود.
دولت با برخی از خواسته های آنها از جمله مرخصی زایمان و استعلاجی موافقت کرد، اما تا امروز هیچ حکمی از سوی دولت صادر نشده است.
«در حالی که دولت در مورد اکثر مطالبات کارگران شهرداری، مانند افزایش حق الزحمه فوراً تصمیمات دولتی صادر کرد، هنوز به خواسته های ASHA ها رسیدگی نشده است. ب. کانتا رائو، متعلق به یک اتحادیه کارگران وابسته به مرکز اتحادیه‌های کارگری هند (CITU) می‌گوید: برخی از خواسته‌های غیرمالی، مانند مرخصی زایمان و مرخصی پزشکی، می‌توانستند بلافاصله قبل از اجرایی شدن الگوی رفتار، برآورده شوند. ).
این تأخیر فقط ASHA ها را خشمگین کرده است، زیرا شنیده شدن صدای آنها همیشه یک مبارزه بی امان بوده است. در زمان حکومت N. Chandrababu Naidu، وزیر ارشد سابق، آنها بسته به تعداد افرادی که به آنها خدمت می کردند، دستمزد ثابت 3000 روپیه و مشوق هایی تا 5600 روپیه دریافت می کردند. در جریان padayatra خود در سال 2019، وزیر ارشد YS Jagan Mohan Reddy به ASHA ها قول داد که حق الزحمه ثابت خود را از 3000 روپیه به 10000 روپیه افزایش دهند. با این حال، هیچ انگیزه ای وجود نداشت.
در رژیم TDP، بیشتر ASHA ها حدود 8000 روپیه یا بیشتر می گرفتند. بنابراین، در واقع، افزایش در طول حکومت YSRCP تنها حدود 2000 روپیه بود، چیترا (نام تغییر کرد)، یک ASHA از منطقه چیتور، به شرط ناشناس ماندن، به دلیل ترس از “تقاضی” از مقامات بالاتر خود به شکل درخواست مرخصی رد شد
«هیچ سخنرانی وزیر ارشد بدون اشاره به ‘akka-chellallu’ (خواهران) کامل نیست. اما، چرا او گریه های ما را نشنیده است، در حالی که تنها چیزی که ما می خواستیم مرخصی زایمان و پزشکی بود.
بسیاری از حدود 45000 ASHA در ایالت بیوه هستند. برای آنها، اداره خانواده با درآمد ناچیز حتی دشوارتر است. به ما گفته می شود که دولت بودجه بیشتری برای پرداخت بیشتر ندارد. ال. سانتی، رهبر کنگره اتحادیه‌های کارگری هند (AITUC) می‌گوید: «به‌خاطر اقوام ASHAهایی که در حین انجام وظیفه در طول همه‌گیری جان خود را از دست دادند، هنوز پولی پرداخت نشده است.
سال ها مبارزه بدون هیچ راه حلی سریع، آنها را از دولت های متوالی ناامید کرده است. ما این بار هیچ وعده بلندی را از کسی نمی خواهیم. بسیاری از ما (آنهایی از جناح های کارگری احزاب چپ) به اتحاد احزاب کنگره و چپ رای خواهیم داد.” هندو صحبت کرد.
ASHA ها اشاره کرده اند که در دو بار اخیر چگونه زیر بار وظایف انتخاباتی قرار گرفته اند. بسیاری نیز در حال برنامه ریزی برای تغییر شغل هستند زیرا احساس می کنند برای کاری که انجام می دهند مورد احترام و قدردانی نیستند.