آ: لرز (ترموژنز فیزیکی) زمانی رخ می دهد که تنش ماهیچه های اسکلتی از حد بحرانی بالاتر می رود یا زمانی که دمای بدن به زیر سطح بحرانی 37.1 درجه سانتی گراد می رسد.
لرز در واقع انقباض غیرارادی ماهیچه ها برای حفظ دمای بدن در هنگام تب و در محیط های خنک است. این شامل انقباضات اسکلتی-عضلانی نوسانی است که با سرعت 10-20 در ثانیه رخ می دهد. این حرکت ابتدا نامنظم است، سپس حرکات غیرارادی سریع را فرض می کند که طی آن گروه های کوچکی از عضلات به طور ناهمزمان منقبض می شوند. به دلیل حرکت ناهمزمان، قطعات مرتبط با خود را به صورت هماهنگ حرکت نمی دهند.
ناحیه هیپوتالاموس خلفی در مغز مرکز حرکتی اولیه مسئول لرز را در خود جای داده است. هنگامی که دمای بدن به زیر 37.1 درجه سانتیگراد می رسد، پوست سیگنال های سردی را به نخاع می فرستد. اینها توسط هیپوتالاموس انتخاب می شوند، که از این واقعیت بهره می برد که افزایش فعالیت اسکلتی-عضلانی باعث تولید گرما می شود. هیپوتالاموس از طریق مسیرهای نزولی که به نورون های حرکتی کنترل کننده ماهیچه های اسکلتی بدن ختم می شود، به تدریج تون عضلانی اسکلتی (سطح تنش ثابت در عضلات) را افزایش می دهد.
بنابراین لرز در سراسر بدن زمانی شروع می شود که تنش ماهیچه های اسکلتی از حد بحرانی بالاتر می رود و در عرض چند ثانیه گرما تولید می شود و دمای بدن افزایش می یابد. مطالعات نشان می دهد که لرز ممکن است تا 42.5 کالری در ساعت تولید کند که تقریباً هفت برابر بیشتر از متابولیسم طبیعی انسان در حالت استراحت در دمای اتاق است. در یک فرد در حال استراحت، بیشتر گرمای بدن توسط اندام های قفسه سینه و شکم به دلیل فعالیت های متابولیک مداوم تولید می شود.
به طور کلی، لرز فقط در پرندگان و پستانداران دیده می شود.