شیمی درمانی در صورت عدم استفاده صحیح ممکن است سرطان را تشدید کند

تصویری از تشخیص و درمان بیماری سرطان. | اعتبار عکس: تصویر توسط مادومیتا اس

مطالعه ای که توسط محققان موسسه علوم هند (IISc.) در بنگلور انجام شد نشان داد که افزایش سن در سلول ها می تواند گسترش سرطان تخمدان را افزایش دهد.

طبق IISc، سرطان تخمدان خطرناک است زیرا اغلب تا زمانی که به فراتر از تخمدان‌ها گسترش نیابد شناسایی نمی‌شود و علائم را می‌توان به شرایط دیگر نیز نسبت داد. دانشمندان بر این باورند که افزایش سن می تواند گسترش سرطان تخمدان و سایر سرطان ها را افزایش دهد، اما مکانیسم های زمینه ای آن به طور کامل مشخص نیست. اکنون محققان دریافته‌اند که سلول‌های سرطانی تخمدان می‌توانند راحت‌تر در بافت‌هایی که پیر یا پیر شده‌اند پخش شوند، زیرا این بافت‌ها یک ماتریکس خارج سلولی منحصربه‌فرد ترشح می‌کنند که سرطان در حال گسترش را جذب می‌کند.

محققان از یک مدل پیری ناشی از شیمی درمانی برای مطالعه این پدیده استفاده کردند. آنها ابتدا بافت‌های موجود در پوشش حفره‌های بدن را از مدل‌های موش استخراج کردند و نیمی از این بافت‌ها را در معرض داروهای شیمی‌درمانی قرار دادند که برای درمان سرطان استفاده می‌شوند و آنها را به سمت پیری سوق دادند – حالتی که در آن سلول‌ها تکثیر متوقف می‌شوند، اما نمی‌میرند.

Ramray Bhat، دانشیار گروه زیست شناسی رشد و ژنتیک (DBG) می گوید: «آنچه را می توان در پیری بدن، در یک سلول یا بافت نامید، آن را پیری می نامید.

سپس این تیم بافت‌های جوان و پیر موش و ورقه‌های سلولی شبیه بافت انسان را در معرض سلول‌های سرطان تخمدان قرار دادند. آنها از تصویربرداری تایم لپس برای برچسب گذاری سلول های طبیعی و سرطانی با نشانگرهای فلورسنت مختلف استفاده کردند تا بتوان آنها را برای مدت طولانی زیر میکروسکوپ مطالعه کرد.

چیزی که آنها دریافتند این بود که سلول‌های سرطانی ترجیح دادند بیشتر روی بافت‌های پیر مستقر شوند. علاوه بر این، آنها به سلول های نرمال پیر در صفحات سلولی نزدیک تر شدند.

برای اینکه بفهمند چه چیزی سلول‌های سرطانی را به سمت سلول‌های پیر می‌کشد، این تیم ابتدا به این فکر کردند که آیا آنها جذب مولکول‌های سیگنالی می‌شوند که توسط سلول‌های پیر ترشح می‌شوند و در فواصل طولانی منتشر می‌شوند. آنها مدل های کامپیوتری ساختند تا تعاملات بین سلول های سرطانی و سلول های پیر را بررسی کنند.

آنچه محققان دریافتند شگفت‌انگیز بود، زیرا این مولکول‌های منتشرکننده نبودند که سلول‌های سرطانی را فریب می‌دادند. این پروتئین‌هایی بودند که توسط سلول‌های پیر ترشح می‌شدند که به‌عنوان ماتریکس خارج سلولی (ECM) – پایه‌ای که سلول‌ها روی آن می‌چسبند و رشد می‌کنند – مستقر می‌شوند و سلول‌های سرطانی را صدا می‌کردند.

پروفسور بات گفت: «ECM همان چیزی است که سلول‌های سرطانی را به آنجا می‌برد و به آنها اجازه می‌دهد بهتر به سلول‌های پیر متصل شوند و سریع‌تر پخش شوند.

این تیم آزمایش‌هایی را بر روی خطوط سلولی انسان انجام دادند تا پیش‌بینی‌های شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای را تکرار کنند. آنها متوجه شدند که سلول های سرطانی به شدت به ماتریکس خارج سلولی اطراف سلول های پیر می چسبند و در نهایت سلول های پیر را پاک می کنند. آنها همچنین متوجه شدند که ECM مسن دارای سطوح بالاتری از پروتئین‌ها مانند فیبرونکتین، لامینین و هیالورونان در مقایسه با ECM سلول‌های جوان است که به سلول‌های سرطانی اجازه می‌دهد قوی‌تر بپیوندند.

بر اساس یافته‌های خود، محققان پیشنهاد می‌کنند که این به طور بالقوه می‌تواند یکی از دلایلی باشد که چرا جمعیت‌های مسن معمولاً نسبت به جمعیت‌های جوان‌تر پیامدهای بدتری در سرطان دارند.

واقعیت این است که شیمی درمانی باعث پیری نیز می شود و پیری می تواند اوضاع را بدتر کند. استفاده مناسب از شیمی درمانی می تواند در به دست آوردن نتایج خوب در سرطان تخمدان بسیار مهم باشد.