رای دهندگان ارائه خدمات بهداشتی را به چه کسانی اعتبار می دهند (یا مقصر می دانند؟)

یافته‌های این نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد که کسانی که از یک طرح بهداشتی دولت مرکزی بهره‌مند شده‌اند، اعتبار لازم را به دولت مرکزی می‌دهند و کسانی که از یک طرح بهداشتی دولت ایالتی بهره‌مند شده‌اند، به دولت ایالتی اعتبار می‌دهند.

پاسخگویی انتخاباتی برای ارائه خدمات مستلزم مسئولیت است. اگر رای دهندگان فکر نمی کنند که یک دولت مسئول عملکرد یک سرویس خاص است، در این صورت انگیزه ای برای پاسخگویی در مورد اینکه آیا آن خدمات به خوبی ارائه شده است یا خیر، ندارند.

تأمین امکانات بهداشتی، اعم از بیمارستان‌های خوب، داروها یا در دسترس بودن پزشکان و سایر امکانات پزشکی بر عهده دولت ایالتی است. یافته‌های این نظرسنجی نشان می‌دهد که اکثر شهروندان همچنین می‌دانند که تأمین امکانات بهداشتی به عهده دولت ایالتی است، حتی اگر بسیاری از ایالت‌ها نیاز به صرف 8 درصد از بودجه کل برای سلامت را که توسط دولت ملی تعیین شده است برآورده نکنند. سیاست سلامت در سال 2017 پیش‌نویس شد. اما این نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد که تعداد قابل توجهی از مردم فکر می‌کنند خدمات بهداشتی به عهده دولت مرکزی است و برخی معتقدند که مسئولیت آن بر عهده همه سطوح دولت است. این ممکن است به طور بالقوه خطوط پاسخگویی انتخاباتی را محو کند.

با این حال، وقتی نوبت به برنامه‌های بهداشتی خاص می‌رسد، تصویر واضح‌تری نمایان می‌شود. این نشان دهنده سطحی از آگاهی است که طرح های مختلف در سطوح مختلف دولت سرچشمه می گیرند. تعداد زیادی از هندی ها به دلیل محبوبیت پرادان مانتری جان آروگیا یوجانا معروف به آیوشمان بهارات – ابتکار سیاست بیمه سلامت ملی که توسط دولت مرکزی و ایالتی تامین می شود، به دولت مرکزی اعتبار می دهند. مردم همچنین به دولت ایالتی برای طرح های بیمه درمانی دولتی اعتبار می دهند. با این حال، نظرات در مورد اینکه مسئولیت ماموریت Indradhanush Yojana کجاست، اختلاف داشت.

یافته‌های این نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد که کسانی که از یک طرح سلامت دولت مرکزی بهره‌مند شده‌اند، اعتبار لازم را به دولت مرکزی می‌دهند و کسانی که از یک طرح بهداشتی دولت ایالتی بهره‌مند شده‌اند، به دولت ایالتی برای بهره‌مندی از مزایا اعتبار می‌دهند. این نشان می دهد که به نظر می رسد رای دهندگان هندی نقش دولت را برای ارائه یا بهبود امکانات بهداشت عمومی موجود به دقت ارزیابی می کنند. این نظارت دقیق توسط شهروندان ممکن است دولت های مختلف و همچنین دولت مرکزی را تحت فشار قرار دهد تا به موضوع بهداشت عمومی توجه کنند.

سانجی کومار پروفسور و یکی از مدیران Lokniti-CSDS است