بیش از نیمی از تقریباً 10000 بیمار بیمارستانی که اخیراً مورد بررسی قرار گرفتند، در میان نگرانی‌های فزاینده در مورد افزایش مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها، به جای درمان، آنتی‌بیوتیک دریافت کردند. اکثریت قریب به اتفاق بیماران مورد بررسی – 94٪ – قبل از تایید تشخیص پزشکی قطعی علت دقیق عفونت، آنتی بیوتیک دریافت کردند.
در اوایل این هفته، وزارت بهداشت نتایج یک نظرسنجی انجام شده توسط مرکز ملی کنترل بیماری را منتشر کرد و نقشه‌برداری از بیمارانی که هرکدام به مدت یک تا پنج روز در 20 مؤسسه مراقبت‌های عالی در 15 ایالت و دو منطقه اتحادیه بین نوامبر 2021 تا آوریل 2022 تحت درمان قرار گرفتند، منتشر کرد. .
از 11588 مورد پذیرش و 9652 بیمار واجد شرایط، 72 درصد آنتی بیوتیک تجویز شده اند. از این تعداد، تنها 45 درصد آنتی‌بیوتیک‌ها برای نشانه‌های درمانی برای درمان عفونت یا بیماری تجویز شدند. 55 درصد باقیمانده داروها را برای نشانه های پیشگیرانه برای جلوگیری از بروز یا گسترش عفونت تجویز کردند. تنها 6 درصد پس از تشخیص تایید شده باکتری خاص عامل بیماری، آنتی بیوتیک تجویز شدند که درمان قطعی نامیده می شود. 94 درصد باقیمانده بر اساس تجربه بالینی پزشک در ارزیابی علت احتمالی یک بیماری تحت درمان تجربی بودند.
افزایش مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها
سازمان جهانی بهداشت (WHO) مقاومت ضد میکروبی (AMR) را به عنوان یکی از تهدیدات اصلی برای سلامت عمومی شناسایی کرده است. این یک پدیده طبیعی است زیرا باکتری ها تکامل می یابند و داروهای مورد استفاده برای درمان عفونت ها را کم اثر می کند.
با این حال، همانطور که بررسی NCDC اشاره می کند، یکی از محرک های اصلی برای ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی، استفاده بیش از حد و نامناسب از آنتی بیوتیک ها است.
برای مقابله با چالش اطلاعات محدود در مورد نحوه تجویز و استفاده آنتی‌بیوتیک‌ها در سطح بیمار، WHO روش بررسی جهانی شیوع نقطه‌ای را برای درک الگوهای تجویز در بیمارستان‌ها معرفی کرده است، با بررسی‌های مکرر که تغییرات مصرف آنتی‌بیوتیک را در طول زمان نشان می‌دهد. مطالعات اندکی در هند با استفاده از این روش انجام شده است.
تفاوت بین بیمارستان ها
گزارش نظرسنجی NCDC تفاوت های گسترده ای را بین بیمارستان های مختلف نشان می دهد، به طوری که برخی آنتی بیوتیک ها را برای 37٪ بیماران تجویز می کنند، در حالی که شیوع آن در سایر موسسات 100٪ بود.
به طور کلی، 12342 نسخه آنتی بیوتیک وجود داشت که 86.5 درصد از آنها از طریق تزریقی تجویز می شدند، به این معنی که آنها به صورت خوراکی مصرف نمی شدند.
با استفاده از طبقه‌بندی دسترسی، دیده‌بان و رزرو WHO (AWaRe)، مشخص شد که تنها 38 درصد از نسخه‌ها برای آنتی‌بیوتیک‌های متعلق به گروه Access بودند که «بهترین ارزش درمانی را ارائه می‌دهند، در حالی که پتانسیل مقاومت را به حداقل می‌رسانند». با این حال، 57 درصد بیشتر از نسخه‌ها برای آنتی‌بیوتیک‌های متعلق به گروه Watch بود که «فقط برای سندرم‌های عفونی خاص و محدود نشان داده شده‌اند و بیشتر مستعد ابتلا به مقاومت آنتی‌بیوتیکی هستند». فقط 2 درصد از آنتی بیوتیک های تجویز شده از گروه داروهای «آخرین راه حل» بودند.
«حدود 3 درصد از نسخه‌ها از گروه «توصیه نشده» بودند. استفاده زیاد از آنتی بیوتیک های گروه Watch نگران کننده است زیرا این آنتی بیوتیک ها پتانسیل بالاتری برای ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی دارند.
ردیابی مصرف آنتی بیوتیک
NCDC آژانس اصلی برنامه ملی هند در مورد مهار AMR است که یکی از اجزای اصلی آن نظارت بر مصرف آنتی بیوتیک است. برای دستیابی به این هدف، شبکه ملی مصرف آنتی‌بیوتیک (NAC-NET) را ایجاد کرده است که از طریق آن سایت‌های شبکه داده‌های مصرف آنتی‌بیوتیک را در مراکز بهداشتی مربوطه خود جمع‌آوری کرده و به NCDC ارسال می‌کنند.
با توجه به NCDC، یکی از عوامل مؤثر در مقاومت آنتی بیوتیکی، استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها توسط انسان است، به طوری که تقریباً نیمی یا بیشتر از بیمارستان ها از آنتی بیوتیک ها به طور نامناسب استفاده می کنند.