دانشمندان گفته‌اند روش طبقه‌بندی سرطان‌های متاستاتیک ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشد و به جای آن یک سیستم طبقه‌بندی را پیشنهاد کرده‌اند که ویژگی‌های مولکولی سرطان را بر روی بافت منشأ قرار می‌دهد.
رویکردهای سنتی برای درمان سرطان – از جمله جراحی و پرتو – اندام هایی را که تومور در آنها وجود دارد هدف قرار می دهد. این عمل اساس طبقه بندی سرطان ها را بر اساس اندامی که در آن منشا می گیرند تشکیل داد. اما بیشتر مرگ و میرهای ناشی از سرطان نتیجه متاستاز بیماری فراتر از اندام منشأ است. افراد مبتلا به سرطان متاستاتیک تقریباً همیشه به صورت سیستمیک با داروهایی که وارد خون می شوند درمان می شوند.
انگیزه نیاز به تغییر چیست؟
با پیشرفت‌های فناوری، پزشکان همچنین می‌توانند پیدا کنند که کدام جهش‌های ژنتیکی در بسیاری از موارد مسئول یک تومور هستند و آنها را با دارو هدف قرار دهند. همه سرطان‌های یک اندام همیشه دارای جهش‌های مشابهی نیستند و این جهش‌ها به سرطان‌های یک عضو محدود نمی‌شوند.
تیمی از محققان فرانسوی در مقاله‌ای نوشتند که این پیشرفت در سرطان‌شناسی دقیق مستلزم طبقه‌بندی سرطان‌ها بر اساس ویژگی‌های مولکولی و ژنتیکی است و نه عضوی که در آن منشأ می‌گیرند. به گفته آنها، به این ترتیب بیماران سرطانی نیز می توانند زودتر به داروهای نجات دهنده دسترسی پیدا کنند.
فابریس آندره، انکولوژیست پزشکی در گوستاو روسی در فرانسه و نویسنده اصلی تفسیر، به این نویسنده گفت که انکولوژیست‌ها زمان زیادی را صرف آزمایش داروهای جدید در آزمایش‌های بالینی به صورت متوالی می‌کنند که منجر به «تأخیر در دسترسی به درمان» می‌شود.
آیا آزمایشات دارویی با آزمایش متوالی به تعویق افتاده است؟
شواهدی برای حمایت از این دیدگاه وجود دارد. یک کارآزمایی بالینی در سال 2012 در ایالات متحده که بر روی داروی نیولوماب انجام شد، شامل افراد مبتلا به انواع مختلف سرطان، از جمله سرطان ملانوما و سرطان کلیه بود. Nivolumab گیرنده پروتئین موجود در برخی تومورها را هدف قرار می دهد. این دارو علائم را در افراد مبتلا به تومور با آن پروتئین خاص بهبود بخشید.
گام منطقی بعدی آزمایش نیولوماب با افراد مبتلا به تومور است که پروتئین را بدون توجه به اینکه سرطان از کجا منشا گرفته است، بیان می کند. اما از آنجایی که سرطان ها بر اساس اندام منشا آنها – سینه، کلیه، ریه و غیره – طبقه بندی می شوند، محققان مجبور شدند آزمایش هایی را یکی پس از دیگری برای هر نوع سرطان انجام دهند.
در نتیجه، برای سال‌ها، افراد مبتلا به تومورهایی که آن پروتئین خاص را بیان می‌کنند، نمی‌توانستند به nivolumab دسترسی داشته باشند، زیرا این دارو برای نوع خاص سرطان آنها آزمایش نشده بود.
اکثر داروهای آزمایش شده در آزمایشات بالینی در دهه گذشته داستان مشابهی دارند.
طرح جدید چگونه می تواند به بیماران کمک کند؟
دکتر آندره گفت: نامگذاری سرطان ها بر اساس بیولوژی آنها به جای آناتومی آنها “زمان مورد نیاز برای انجام آزمایشات بالینی را کاهش می دهد”، “زیرا شما فقط به چند کارآزمایی تصادفی نیاز دارید، به جای آزمایش دارو در هر بیماری که توسط ارگان مشخص شده است. اصل و نسب.”
مشاور انکولوژیست پزشکی و هماتوآنکولوژیست در مرکز Oncocare Mumbai Kunal Jobanputra موافقت کرد. آزمایشی برای دارویی که یک جهش ژنتیکی خاص را هدف قرار می دهد، همه انواع سرطان را با آن جهش ها پوشش می دهد. او گفت: «یک اثر مثبت می‌تواند این باشد که زمان کمتری برای انجام آزمایش‌ها طول می‌کشد».
به گفته دکتر آندره، سیستم طبقه بندی اصلاح شده همچنین می تواند به بیماران کمک کند تا منطق پشت درمان خود را درک کنند. برای مثال، دو نفر ممکن است سرطان یکسانی داشته باشند اما درمان یکسانی نداشته باشند، زیرا مکانیسم‌های بیولوژیکی زیربنای تومورهای آنها متفاوت است. او گفت که این می تواند بیماران را گیج کند.
نامگذاری سرطان‌ها با مکانیسم‌های بیولوژیکی این ناهمگونی را کاهش می‌دهد و همچنین به بیمار کمک می‌کند تا منطق درمان خود را بهتر درک کند.»
دکتر جوبانپوترا گفت که پزشکان اغلب به بیماران خود در مورد ویژگی های مولکولی سرطان هایشان آموزش می دهند. وقتی مفهوم تغییر می کند، پیش آگهی تغییر می کند، هزینه درمان تغییر می کند.
“ما به سمت شخصی سازی بیشتر حرکت می کنیم [treatment] رویکرد» وی افزود.
برای طبقه بندی مجدد داروهای سرطان چه باید کرد؟
برخی تغییرات نیز در چند سال گذشته در تأیید آژانس های نظارتی برای برخی داروها مشهود بوده است. به عنوان مثال، در سال 2017، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) استفاده از داروی پمبرولیزوماب را برای درمان افرادی که حامل جهش خاصی هستند، صرف نظر از عضوی که سرطان در آن منشا گرفته است، تایید کرد. به دنبال این، FDA همچنین برخی از داروهای دیگر را برای استفاده بر اساس اهداف بیولوژیکی آنها تأیید کرده است.
برای اینکه سرطان های مختلف به این روش طبقه بندی شوند، سازمان های نظارتی، گروه های علمی و شرکت های بیمه نیز باید شفاف سازی کنند. چه زمانی یک دارو باید بر اساس هدف مولکولی آن تایید شود. FDA در حال کار بر روی دستورالعملی برای این موضوع است.
این محققین در مقاله خود نوشتند که یک الزام مهم این است که موسسات تیم هایی ایجاد کنند که بر تجزیه و تحلیل پروفایل های مولکولی بیماران صرف نظر از نوع سرطان تمرکز کنند. دانشجویان پزشکی باید به جای به خاطر سپردن ویژگی های تومورهای اولیه، برای درک اساس مولکولی سرطان ها آموزش ببینند.
آیا برای اجرای این طرح موانعی وجود دارد؟
در نهایت، این تغییر پیشنهادی برای طبقه‌بندی سرطان‌ها نمی‌تواند اتفاق بیفتد مگر اینکه بیماران بتوانند به آزمایش‌هایی دسترسی داشته باشند که تغییرات مولکولی در تومور آنها را نشان می‌دهد.
دکتر جوبانپوترا گفت، این به ویژه در زمینه هند، جایی که ما باید تغییر پیشنهادی را با کمی نمک انجام دهیم، مرتبط است، زیرا اکثر بیماران توانایی انجام آزمایشات ژنتیکی را ندارند. این آزمایش ها در حال حاضر 7000 تا 40000 روپیه در آزمایشگاه های هند و تا 3 میلیون روپیه در خارج از کشور هزینه دارند. در دسترس بودن و دسترسی به آزمایش های ژنتیکی باید گسترده تر باشد. تنها در این صورت است که می‌توانیم به این نامگذاری تشخیصی بپریم.»
دکتر جوبانپوترا افزود، سیستم طبقه بندی پیشنهادی نیز بدون نقص نیست. مگر اینکه کارآزمایی های انجام شده بر اساس امضای مولکولی تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به هر نوع سرطان را داشته باشند، می توانند نتایج را برای همه سرطان ها تعمیم دهند.
او ادامه داد که ما نمی‌توانیم اطلاعات مربوط به سطح اندام را کاملاً حذف کنیم، زیرا محل بیماری بدون در نظر گرفتن جهش‌های ژنتیکی عامل مهمی در نتیجه است. برای مثال، سرطان‌های ریه و مغز با جهش‌های یکسان همچنان رفتار متفاوتی خواهند داشت.
او گفت، اما «اگر به درستی انجام شود، نامگذاری جدید «می‌تواند دسترسی به داروها را بهبود بخشد»، حتی اگر این تغییر تنها به تدریج رخ دهد.
دکتر آندره موافقت کرد. احتمالاً چند دهه طول خواهد کشید. قبل از حرکت به این سمت، تحقیقات مهمی باید از نظر روش کارآزمایی انجام شود.”
Sneha Kedkar یک زیست شناس است که روزنامه نگار علمی آزاد شده و ساکن بنگالورو است.