بر روی کاغذ، طرح Cashless Everywhere که در دی ماه توسط شورای بیمه کل راه اندازی شد به این معنی است که هر بیمه شده بیمه درمانی می تواند از این پس به تسهیلات بدون نقد برای درمان در هر بیمارستانی دسترسی داشته باشد، حتی اگر آن موسسه در شبکه شرکت بیمه خود نباشد.
با این حال، در صحنه، جذب این طرح کند بوده است، به دلیل آگاهی کم مصرف‌کننده در مورد امکانات بیمارستانی بدون نقد، استاندارد نبودن نرخ‌های درمان و اقدامات پزشکی در بیمارستان‌های سراسر هند، و ناتوانی موسسات پزشکی در اجرای سریع طرح جدید. هنگامی که بیمارستان ها و بیمه ها در مورد هزینه های درمان به توافق نرسند، خدمات بدون نقد نمی تواند ارائه شود.
این ابتکار حتی بیمارستان‌هایی را در مکان‌های دوردست با دسترسی محدود به فناوری در خود جای می‌دهد. این انعطاف پذیری تضمین می کند که بیمه شدگان دارای طیف وسیعی از بیمارستان ها در شرایط اضطراری پزشکی هستند و دسترسی و راحتی در خدمات مراقبت های بهداشتی را ارتقا می دهد. هلال احمد، سرپرست پزشکی مؤسسه علوم پزشکی آسیا، گفت: مزیت کلیدی آزادی انتخاب هر بیمارستانی است، صرف نظر از وضعیت شبکه آن مشروط به تاییدیه های بدون نقد.
“شفافیت کافی نیست”
با این حال، او همچنین خاطرنشان کرد که از آنجایی که هیچ بیمارستان واحدی نرخ های مشابهی ندارد، تعرفه های این طرح همچنان توسط GIC در حال بررسی است. او گفت: «این یک چالش خواهد بود.
هیئت بیمارستانی انجمن پزشکی هند در هند (IMA-HBI) در مشاوره ای به اعضای خود گفت که این طرح بدون شفافیت کافی در مورد روند راه اندازی شده است. همچنین به اعضای خود هشدار داد که در صورت پذیرش این طرح در قالب فعلی، پایداری یک بیمارستان در خطر خواهد بود.
AK Ravikumar، رئیس IMA-HBI گفت: “بگذارید پول نقد برای واقعی باشد و با بسته ها، تخفیف ها، رایگان ها و غیره تفاهم نامه امضا نکنید، و کیفیت مراقبت های بهداشتی برای بیماران را به خطر نیندازید.”
آگاهی برای بیماران، بیمارستان ها
Aashish Chaudhry، مدیر عامل Aakash Healthcare، گفت که آموزش برای هر دو طرف بسیار مهم است، و خاطرنشان کرد که بیماران باید آگاه باشند که اکنون می توانند درمان را در هر بیمارستانی، حتی خارج از لیست شبکه شرکت بیمه خود، انتخاب کنند.
از منظر بیمارستان، اقدامات پیشگیرانه برای آموزش بیماران در مورد استفاده از این ابتکار جدید برای درمان در نزدیکی خانه یا در یک بیمارستان مورد اعتماد ضروری است، حتی اگر بیماری یا بیمه خاصی در آنجا پوشش داده نشود. این درک متقابل برای اجرای موفقیت آمیز این طرح حیاتی است.» برای رویه‌های تخصصی مانند پیوند کبد یا مغز استخوان یا دستگاه‌های قلبی خاص، اقدامات پیشگیرانه مانند تماس با بیمه، بحث با پزشکان و دعوت از حسابرسان بیمه می‌تواند به تضمین تاییدیه‌های تخصصی حتی برای روش‌های انتخابی و گران‌قیمت کمک کند. این فرآیند مستلزم تصمیم گیری آگاهانه بر اساس جلسات با پزشکان و بیماران است.
برای رویه های انتخابی تحت طرح Cashless Everywhere، بیمه شدگان موظفند حداقل 48 ساعت قبل از پذیرش، شرکت بیمه خود را اعلام کنند. برای درمان اضطراری، شرکت بیمه باید ظرف 48 ساعت پس از پذیرش هشدار داده شود. علاوه بر این، ادعا باید طبق شرایط بیمه نامه قابل پذیرش باشد و تسهیلات بدون نقد باید طبق دستورالعمل های عملیاتی شرکت بیمه قابل پذیرش باشد.
گسترش پوشش سلامت
کاوشالندرا سینگ، معاون مدیر کل عملیات در بیمارستان PSRI گفت که اکثر بیمارستان ها به طور کلی نسبت به ابتکار جدید GIC موافق هستند. او گفت: «این حرکت بسیار مهم است، زیرا بار مالی هزینه‌های اولیه را کاهش می‌دهد و تعداد بیمارانی که خدمات بدون نقد را انتخاب می‌کنند به طور قابل‌توجهی از 63 درصد فعلی به احتمالاً 90 درصد می‌رسد.»
NITI Aayog در گزارش خود با عنوان “بیمه سلامت برای میانه گمشده هند” توضیح داد که گسترش پوشش بیمه سلامت گامی ضروری و راهی به سوی تلاش هند برای دستیابی به پوشش سلامت همگانی است. این بیانیه خاطرنشان کرد که جمعیت هند در برابر هزینه‌های فاجعه‌بار و فقر ناشی از سفرهای پرهزینه به بیمارستان‌ها و سایر مراکز بهداشتی آسیب‌پذیر است، و افزود که تأثیر فاجعه‌بار هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی به فقرا محدود نمی‌شود، بلکه بر همه اقشار مردم تأثیر می‌گذارد.
در این گزارش آمده است: «حداقل 30 درصد از جمعیت یا 40 کرور فرد – که در این گزارش به عنوان وسط گمشده نامیده می‌شود – فاقد هرگونه حمایت مالی برای سلامتی هستند. آیوشمن بهارات-پرادان مانتری جان آروگیا یوجانا (AB-PMJAY) که در سپتامبر 2018 راه اندازی شد، همراه با طرح های توسعه دولت ایالتی، پوشش جامع بستری شدن در بیمارستان را برای 50 درصد پایین جمعیت فراهم می کند.
سومان پال، مدیر ارشد ادعاهای Onsurity، یک پلت فرم مراقبت های بهداشتی کارکنان که عضویت ماهانه مراقبت های بهداشتی را با بیمه درمانی گروهی برای مشاغل فراهم می کند، خاطرنشان کرد که یکی از چالش های کلیدی عدم تمایل احتمالی بیمارستان ها به همسویی با شرایط بیمه گر است که به طور بالقوه منجر به مواردی می شود که بیماران به جای درمان بدون نقد، بازپرداخت هزینه را انتخاب می کنند که می تواند این هدف را کاملاً شکست دهد.
محور اصلی این ابتکار، ادغام شبکه‌های بیمارستانی بیمه‌گر است که تقریباً 40000 بیمارستان را تحت یک چتر واحد در بر می‌گیرد. این رویکرد یکپارچه تضمین می‌کند که بیمه‌گران به ادعاهای بیمارستان‌های غیرشبکه به‌سرعت احترام می‌گذارند و به طور مؤثر دسترسی بیمه‌گذاران به مراقبت‌های بهداشتی را گسترش می‌دهند.»