توضیح داده شده | Bedaquiline، مبارزه با سل در هند و نبرد حق ثبت اختراع


داستان تا اینجا: در 23 مارس، اداره ثبت اختراع هند درخواستی را رد کرد توسط غول داروسازی جانسون و جانسون (J&J) برای تمدید حق ثبت اختراع خود بر روی داروی bedaquiline پس از ژوئیه 2023. Bedaquiline دارویی به شکل قرص است که برای درمان سل مقاوم به دارو (TB) استفاده می شود. این رد درها را برای تولیدکنندگان دارو باز می کند تا نسخه های ژنریک بداکیلین را تولید کنند که انتظار می رود مقرون به صرفه تر باشد و به هدف هند برای حذف سل تا سال 2025 کمک کند.

سل مقاوم به دارو چیست؟

از سال 2017، هند حدود یک چهارم بار جهانی سل مقاوم به چند دارو (MDR) و سل مقاوم به دارو (XDR) را به خود اختصاص داده است.

MDR TB در مقابل درمان حداقل ایزونیازید و ریفامپیسین، دو داروی خط مقدم در درمان سل مقاومت می کند. XDR TB به این دو دارو و همچنین فلوروکینولون ها و هر داروی تزریقی خط دوم مقاومت می کند. XDR TB نادرتر از MDR TB است: 124000 مورد دومی در هند (2021) در مقابل 2650 مورد اولی (2019) وجود دارد.

بروز سل در هند رو به کاهش بوده است، اما MDR TB و XDR TB ابتکارات برای ریشه کنی محلی این بیماری را به خطر می اندازند. در طول همه‌گیری کووید-19، نشانه‌هایی وجود داشت که درمان سل توسط زنجیره‌های تامین مختل شده، در دسترس بودن کارکنان مراقبت‌های بهداشتی برای کارهای غیرهمه‌گیر، و دسترسی به مراکز توزیع دارو ضربه خورده است.

یک مطالعه بررسی شده در سال 2020 گزارش داد که سل زمانی به ایزونیازید مقاوم می شود که فرد به طور کامل به رژیم درمانی پایبند نباشد در حالی که مقاومت به ریفامپیسین به دلیل عوامل دیگر ظاهر می شود. همچنین نشان داد که بروز MDR TB (یعنی مقاومت به هر دو دارو) “به شدت با شکست درمان و گسترش از طریق تماس و نه با رعایت درمان مرتبط است”.

سل مقاوم به دارو چگونه درمان می شود؟

سل عفونت این باکتری است مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در ریه ها، اما اغلب در سایر اندام ها نیز وجود دارد. با رعایت دقیق دوزها و فرکانس داروهای تجویز شده توسط پزشک قابل درمان است.

انحراف از این برنامه می تواند منجر به مقاوم شدن باکتری به دارو شود. با این حال، به این دلیل اتفاق می‌افتند که داروها اغلب دارای عوارض جانبی هستند که کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد و/یا به این دلیل که بیماران به موقع به داروهای مورد نیاز دسترسی پیدا نکرده‌اند.

درمان سل مقاوم به دارو سخت تر است. یکی از گزینه های مهم برای کسانی که مبتلا به سل MDR ریوی تشخیص داده شده است، بداکیلین است.

شخصی یک نوار و یک بطری قرص بداکیلین را در دست گرفته است.

شخصی یک نوار و یک بطری قرص بداکیلین را در دست گرفته است. | اعتبار عکس: عکس فایل

در سال 2018، سازمان بهداشت جهانی دو داروی تزریقی برای MDR TB را با یک رژیم خوراکی که شامل بداکیلین بود جایگزین کرد.

در این زمان، bedaquiline آزمایشات فاز III را کامل نکرده بود. این توصیه بر اساس کارآزمایی‌های کوچک‌تر، نتایج برنامه‌های حذف سل در سراسر جهان، دشواری درمان TB MDR و نظارت دقیق بر بیماران دریافت‌کننده دارو بود.

Bedaquiline چقدر خوب است؟

به طور معمول، بداکیلین باید به مدت شش ماه مصرف شود: با دوز بالاتر در دو هفته اول و سپس دوز کمتر برای 22 هفته. این دوره کوتاه‌تر از سایر روش‌های درمانی برای سل MDR ریوی است که می‌تواند 9 تا 24 ماه طول بکشد.

یک کارآزمایی بالینی فاز دوم مشاهده کرد که تبدیل کشت (تبدیل کشت خلط بیمار از مثبت به منفی) “در هفته 24 بادوام بود و با احتمال بالایی از پاسخ در هفته 120 همراه بود”، به دلیل بداکیلین.

بر خلاف گزینه‌های درمانی خط دوم که تزریقی هستند و می‌توانند عوارض جانبی شدیدی داشته باشند، مانند کم شنوایی دائمی، بداکیلین به صورت قرص در دسترس است و ضرر کمتری دارد، اگرچه عوارض جانبی بالقوه خود را دارد. مطالعات تا سال 2018 نشان داد که ممکن است برای قلب و کبد سمی باشد. به همین دلیل است که تنها زمانی توصیه می شود که سایر گزینه های درمانی برای MDR TB شکست خورده باشند.

وزارت بهداشت هند دستورالعمل هایی برای استفاده از بیداکیلین به عنوان بخشی از مدیریت برنامه ای MDR TB تحت برنامه ملی حذف سل دارد.

تصمیم WHO بحثی را در مورد اصول اخلاقی در دسترس قرار دادن یک داروی بسیار مورد نیاز اما آزمایش ناکافی به سرعت، بر اساس دلایل دلسوزانه، در مقابل کاهش آستانه ایمنی برای شرکت‌های دارویی تولیدکننده دارو برای بیماران مستاصل، احیا کرد.

چرا درخواست ثبت اختراع رد شد؟

درخواست ثبت اختراع J&J برای تولید نمک فومارات یک ترکیب بود که با آن قرص‌های بداکیلین تولید می‌شد. دو گروه با این حق ثبت اختراع مخالفت کردند: 1) “شبکه افراد ماهاراشترا که مبتلا به HIV هستند” و 2) Nandita Venkatesan و Phumeza Tisile، هر دو نجات یافته از سل، با حمایت سازمان پزشکان بدون مرز.

هر دو گروه استدلال کردند که روش J&J برای تولید یک “ترکیب دارویی جامد” از bedaquiline “بدیهی است، در هنر شناخته شده است” و به “گام اختراعی” نیاز ندارد. طبق قانون ثبت اختراع هند 1970 بخش 2(1)(ja)، “گام اختراعی” اختراعی است که “برای افراد ماهر در این هنر آشکار نیست”.

آنها همچنین اعتراض کردند که درخواست J&J حاوی اطلاعاتی در مورد درخواست های ثبت اختراع خارجی، مشخصات آنها و تاریخ های اولویت، از جمله سایر جزئیات مورد نیاز در بخش 8 نیست.

دومی همچنین ادعا کرد که درخواست فعلی به طور قابل توجهی از یک حق اختراع قبلی، WO 2004/011436، که ترکیب مشابهی را مورد بحث قرار می دهد که بر اساس آن بداکیلین است و تاریخ اولویت آن (2002) به خوبی قبل از درخواست جدید است، گرفته شده است.

اداره ثبت اختراع درخواست را به این دلایل و دلایل دیگر رد کرد، از جمله بخش های 3d و 3e قانون. اینها مربوط به “کشف شکل جدیدی از یک ماده شناخته شده است که منجر به افزایش کارایی شناخته شده آن ماده نمی شود” و “ماده ای که از یک مخلوط صرف به دست می آید که تنها منجر به تجمع خواص اجزای آن می شود.” “، به ترتیب، که قابل ثبت نیستند.

چرا رد قابل توجه است؟

هند بیشترین جمعیت افراد مبتلا به سل مقاوم به دارو را دارد. حق ثبت اختراع J&J در مورد bedaquiline به این معنی بود که این دارو برای برنامه شش ماهه 400 دلار (33000 روپیه) علاوه بر هزینه سایر داروها (در سال 2020 به 340 دلار تجدید نظر شده) هزینه داشت. انتظار می‌رود که این رد هزینه بداکیلین را تا 80 درصد کاهش دهد.

تاکنون، دولت هند مستقیماً این دارو را تهیه و از طریق برنامه‌های دولتی سل توزیع کرده است. از سال 2016، هند نیز از بداکیلین اهدایی بدون هزینه توسط J&J و آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده استفاده کرده است.

استدلال مبتنی بر WO 2004/011436 نیز مربوط به “همیشه سبز” است: استراتژی که به موجب آن یک صاحب امتیاز به طور مداوم حقوق خود را گسترش می دهد و/یا چندین اختراع را برای یک نهاد اعمال می کند. قانون هند “همیشه سبز” را مجاز نمی داند.

حق اختراع فعلی J&J در جولای 2023 منقضی می شود.